SPOJRZENIE NA INTELIGENCJĘ

Warto w tym kontekście wspomnieć o nowym spojrzeniu na inteligencję zaprezentowanym ostatnio przez Davida Perkinsa. Perkins uznaje ważność inteligencji neuronalnej, czyli obliczeniowej siły mózgu oraz inteli­gencji doświadczeniowej. czyli praktycznej wiedzy zdobywanej w trakcie rozległych i ciągłych kontaktów z daną dziedziną . Swoją uwagę skupia jednak na inteligencji me branej dotychczas pod uwa­gę, określając ją jako zmienną, „wyuczalną” lub inteligencją refleksyjną (zob. także: Gardner i in., 199 ).Instytucie edukacyjne mają wielki wpływ na kształcanie „wyuczalnej” inteligencji. Nauczyciele mogą stworzyć atmosferę sprzyjającą myśleniu, w której uczniowie i studenci systematycznie zastanawiają się nad tym czego się uczą; mogą pomóc swym wychowankom odkryć własne możliwości i zasoby oraz spo­soby ich wykorzystania, mogą przekazać ogólne strategie (np. jak rozpatrywać odmienne głosy w dyskusji, jak organizować własny czas, jak korzystać z porad i ocen nauczycieli) i pokazać, jak należy je stosować w określonych dziedzinach wiedzy.Perkins proponuje stworzenie nadrzędnego programu nauczania skoncentrowanego na „refleksji , któ­ra pomaga uczącym się zastanowić się nad procesem własnego myślenia i rozumowania w ogolę.